André Sá
André Sá | ||||||||||
Państwo | Brazylia | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 6 maja 1977 | |||||||||
Wzrost | 185 cm | |||||||||
Gra | praworęczny, oburęczny bekhend | |||||||||
Status profesjonalny | 1996 | |||||||||
Zakończenie kariery | 1 marca 2018 | |||||||||
Trener | Bruno Volkmann | |||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||
Wygrane turnieje | 0 | |||||||||
Najwyżej w rankingu | 55 (12 sierpnia 2002) | |||||||||
Australian Open | 2R (2001) | |||||||||
Roland Garros | 1R (2000, 2002, 2003) | |||||||||
Wimbledon | QF (2002) | |||||||||
US Open | 2R (2000, 2001) | |||||||||
Gra podwójna | ||||||||||
Wygrane turnieje | 11 | |||||||||
Najwyżej w rankingu | 17 (2 lutego 2009) | |||||||||
Australian Open | QF (2004) | |||||||||
Roland Garros | 3R (2002, 2010, 2013–2016) | |||||||||
Wimbledon | SF (2007) | |||||||||
US Open | QF (2007, 2016) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
|
André Rezende Sá (ur. 6 maja 1977 w Belo Horizonte) – brazylijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Kariera tenisowa
Karierę tenisową rozpoczął w 1996 roku, a zakończył w marcu 2018[1].
W grze pojedynczej pierwsze sukcesy zaczął odnosić w 1997 roku dochodząc do finału zawodów kategorii ATP Challenger Tour w rodzinnym Belo Horizonte. Debiutował również w głównym cyklu rozgrywek ATP World Tour, dochodząc do ćwierćfinału turnieju w Meksyku. W 1998 roku wygrał trzy imprezy ATP Challenger Tour – w lutym w Ho Chi Minh, w marcu w Salinas i na początku czerwca w Gramado. Również trzy turnieje w turniejach tej rangi wygrał w 1999 roku – we wrześniu w Austin oraz na początku października w Tulsii i Dallas. W 2001 roku Brazylijczyk triumfował w dwóch challengerach – w kwietniu w Calabasas, a w maju w Salvadorze. Kolejne dwa zwycięstwa odniósł w roku 2004 – w lipcu zwyciężył w São Paulo, a pod koniec września w College Station. Ostatni triumf ATP Challenger Tour odniósł w lipcu 2005 roku w Campos do Jordão. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów Sá był na 55. miejscu w sierpniu 2002 roku.
W grze podwójnej pierwsze zwycięstwo w turniejach rangi ATP World Tour Sá osiągnął w sezonie 2001 w Hongkongu, grając w parze z Niemcem Karstenem Braaschem, a pokonując w finale czeski debel Petr Luxa-Radek Štěpánek. Łącznie w rozgrywkach z cyklu ATP World Tour Brazylijczyk zwyciężał w jedenastu turniejach z trzydziestu rozegranych finałów. Najwyższą pozycję w zestawieniu deblistów osiągnął w lutym 2009 roku – nr 17.
Jako reprezentant Brazylii debiutował w Pucharze Davisa w 1997 roku, mając udział w zwycięstwie nad Nową Zelandią. Rok później był razem z reprezentacją w półfinale Pucharu Davisa. W singlu jego bilans wynosi 4 zwycięstwa i 4 porażki, w deblu, 10 zwycięstw i 6 porażek.
W 2004, 2008, 2012 i 2016 roku grał w konkurencji gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich. Najdalej awansował do 2 rundy, podczas turnieju w Atenach (2004), Pekinie (2008) i Rio de Janeiro (2016)[2].
W 1999 roku Sá zdobył mistrzostwo igrzysk panamerykańskich w Winnipeg w deblu, mając za partnera Paulo Taichera.
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (11–19)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 15 lutego 1998 | San José | Twarda (hala) | Nelson Aerts | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 1:6, 5:7 |
Finalista | 2. | 4 lutego 2001 | Bogota | Ceglana | Martín Rodríguez | Mariano Hood Sebastián Prieto | 2:6, 4:6 |
Finalista | 3. | 15 lipca 2001 | Newport | Trawiasta | Glenn Weiner | Bob Bryan Mike Bryan | 3:6, 5:7 |
Zwycięzca | 1. | 30 września 2001 | Hongkong | Twarda | Karsten Braasch | Petr Luxa Radek Štěpánek | 6:0, 7:5 |
Finalista | 4. | 21 lipca 2002 | Amersfoort | Ceglana | Alexandre Simoni | Jeff Coetzee Chris Haggard | 6:7(1), 3:6 |
Finalista | 5. | 15 września 2002 | Costa do Sauípe | Twarda | Gustavo Kuerten | Scott Humphries Mark Merklein | 3:6, 6:7(1) |
Finalista | 6. | 20 lipca 2003 | Amersfoort | Ceglana | Chris Haggard | Devin Bowen Ashley Fisher | 0:6, 4:6 |
Zwycięzca | 2. | 6 maja 2007 | Estoril | Ceglana | Marcelo Melo | Martín García Sebastián Prieto | 3:6, 6:2, 10–6 |
Zwycięzca | 3. | 17 lutego 2008 | Costa do Sauípe | Ceglana | Marcelo Melo | Albert Montañés Santiago Ventura | 4:6, 6:2, 10–7 |
Finalista | 7. | 15 czerwca 2008 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | Marcelo Melo | Daniel Nestor Nenad Zimonjić | 4:6, 6:7(3) |
Zwycięzca | 4. | 25 maja 2008 | Pörtschach | Ceglana | Marcelo Melo | Julian Knowle Jürgen Melzer | 7:5, 6:7(3), 13–11 |
Zwycięzca | 5. | 23 sierpnia 2008 | New Haven | Twarda | Marcelo Melo | Mahesh Bhupathi Mark Knowles | 7:5, 6:2 |
Finalista | 8. | 1 marca 2009 | Delray Beach | Twarda | Marcelo Melo | Bob Bryan Mike Bryan | 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 6. | 24 maja 2009 | Kitzbühel | Ceglana | Marcelo Melo | Andrei Pavel Horia Tecău | 6:7(9), 6:2, 10–7 |
Finalista | 9. | 14 czerwca 2009 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | Marcelo Melo | Michaił Jużny Wesley Moodie | 4:6, 6:4, 6–10 |
Finalista | 10. | 20 lutego 2011 | Buenos Aires | Ceglana | Franco Ferreiro | Oliver Marach Leonardo Mayer | 6:7(6), 3:6 |
Finalista | 11. | 6 sierpnia 2011 | Kitzbühel | Ceglana | Franco Ferreiro | Daniele Bracciali Santiago González | 6:7(1), 6:4, 9–11 |
Zwycięzca | 7. | 25 września 2011 | Metz | Twarda (hala) | Jamie Murray | Lukáš Dlouhý Marcelo Melo | 6:4, 7:6(7) |
Finalista | 12. | 19 lutego 2012 | São Paulo | Ceglana (hala) | Michal Mertiňák | Eric Butorac Bruno Soares | 6:3, 4:6, 8–10 |
Finalista | 13. | 26 lutego 2012 | Buenos Aires | Ceglana | Michal Mertiňák | David Marrero Fernando Verdasco | 4:6, 4:6 |
Finalista | 14. | 4 marca 2012 | Delray Beach | Twarda | Michal Mertiňák | Colin Fleming Ross Hutchins | 6:2, 6:7(5), 13–15 |
Finalista | 15. | 15 lipca 2012 | Stuttgart | Ceglana | Michal Mertiňák | Jérémy Chardy Łukasz Kubot | 1:6, 3:6 |
Zwycięzca | 8. | 1 marca 2015 | Buenos Aires | Ceglana | Jarkko Nieminen | Pablo Andújar Oliver Marach | 6:4, 4:6, 10–7 |
Zwycięzca | 9. | 27 czerwca 2015 | Nottingham | Trawiasta | Chris Guccione | Pablo Cuevas David Marrero | 6:2, 7:5 |
Zwycięzca | 10. | 25 lipca 2015 | Umag | Ceglana | Máximo González | Mariusz Fyrstenberg Santiago González | 4:6, 6:3, 10–5 |
Finalista | 16. | 4 października 2015 | Shenzhen | Twarda | Chris Guccione | Jonatan Erlich Colin Fleming | 1:6, 7:6(3), 6–10 |
Finalista | 17. | 25 kwietnia 2016 | Bukareszt | Ceglana | Chris Guccione | Florin Mergea Horia Tecău | 5:7, 4:6 |
Finalista | 18. | 19 czerwca 2016 | Londyn | Trawiasta | Chris Guccione | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 3:6, 6:7(5) |
Zwycięzca | 11. | 5 marca 2017 | São Paulo | Ceglana | Rogério Dutra Silva | Marcus Daniell Marcelo Demoliner | 7:6(5), 5:7, 10–7 |
Finalista | 19. | 1 lipca 2017 | Eastbourne | Trawiasta | Rohan Bopanna | Bob Bryan Mike Bryan | 7:6(4), 4:6, 3–10 |
Przypisy
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Olympedia: 107372