East Rail Line

Linia metra
East Rail Line
Mapa linii
Dane podstawowe
Zarządca

MTR Corporation

Czas przejazdu

45[1] min

Liczba pasażerów

1 022 000
podróżnych/dzień
(2012)[2]

Liczba stacji

14 (13 stałych)[3]

Długość

34[1] km

Ilustracja
Historia
Rok otwarcia

1910[4]

Przebieg
Legenda
eksploatowana / istniejąca
  zlikwidowana / rozebrana lub planowana
kolej metro lub kolej lekka
stacja kolejowa/stacja metra
przystanek
stacja bez ruchu pasażerskiego
ładownia, posterunek ruchu itp
przystanek częściowo używany
koniec linii
odcinek
odcinek w tunelu
odcinek na estakadzie
wiadukt
most
tunel pod wodą
zmiana kilometrażu
granica państwowa / inna
mijanka
przejazd kolejowo-drogowy
przeprawa promowa


    odcinek zelektryfikowany
 
Lok Ma Chau
Lo Wu
Sheung Shui
Fanling
Tai Wo
Lam Tsuen
Tai Po Market
Uniwersytet
Tor wyścigów konnych
Fo Tan
Sha Tin
Tai Wai Tuen Ma Line
Beacon Hill Tunnel
Kowloon Tong Kwun Tong Line
Mong Kok Wschód
Hung Hom Tuen Ma Line
Multimedia w Wikimedia Commons

East Rail Line – zelektryfikowana, dwutorowa linia metra w Hongkongu, biegnąca z południa na północ i północny zachód, łącząca półwysep Koulun z dzielnicą North i granicą z Chinami[3][5]. Większość trasy przebiega na powierzchni ziemi. Ma ona 34 km[1], znajduje się na niej 14 stacji[3], a czas przejazdu wynosi 45 min[1]. Codziennie pociągami tej linii podróżuje przeszło 1 mln osób[2].

Historia

East Rail Line była pierwszą linią kolejową systemu komunikacji miejskiej w Hongkongu. Rozpoczęła działalność w 1910 r. pod nazwą Kowloon-Canton Railway[4]. Początkowo miała 34 km długości, a jej funkcjonowaniem zarządzał rząd Hongkongu. Od 1982 r. zajmowała się tym publiczna spółka Kowloon-Canton Railway Corporation. W 1983 r. przeprowadzono elektryfikację i modernizację linii[4], wprowadzając przy tym podwójne torowisko na całej długości. W późniejszym okresie dobudowano także nowy odcinek pomiędzy stacjami Sheung Shui i Lok Ma Chau. Od 2 grudnia 2007 r. zarząd nad linią pełni spółka Mass Transit Railway Corporation[4].

Projekt przedłużenia linii

W 2012 r. rozpoczęto realizację projektu, mającego na celu przedłużenie East Rail Line w kierunku południowym. Nowy odcinek ma mieć 6 km długości i dotrzeć do stacji Admiralty, położonej na wyspie Hongkong. Na stacji tej łączą się już dwa inne ciągi komunikacyjne: Tsuen Wan Line i Island Line. Inwestycja ma zostać zakończona do roku 2020[6].

Przebieg linii

Linia rozpoczyna się na półwyspie Koulun, w Hung Hom, będącym częścią dzielnicy Kowloon City. Następnie biegnie na północ tunelem pod wzgórzem Beacon Hill[7]. W dzielnicy Sha Tin skręca na północny wschód w kierunku zatoki Plover, a następnie wzdłuż jej zachodnich brzegów na północny zachód. W dzielnicy North dzieli się na dwa rozgałęzienia. Jedno z nich biegnie na północ, w kierunku stacji Lo Wu, a druga na zachód, do stacji Lok Ma Chau[5]. Na trasie przejazdu znajduje się 14 stacji[3], przy czym jedna z nich, zlokalizowana w pobliżu toru wyścigów konnych Sha Tin, czynna jest wyłącznie w dniu rozgrywania wyścigów[8]. Linię przecinają trzy inne: na stacji Hung Hom West Rail Line, na stacji Kowloon Tong Kwun Tong Line, a na stacji Tai Wai Ma On Shan Line[3]. Północne stacje końcowe trasy: Lo Wu i Lok Ma Chau mają połączenie z metrem w Shenzhen, odpowiednio z liniami: 1 i 4[9].

Przypisy

  1. a b c d East Rail Line. TravelChinaGuide. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
  2. a b Liczba przewożonych pasażerów na liniach East Rail Line i Ma On Shan Line w latach 2008-2012. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
  3. a b c d e Plan systemu MTR. MTR. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
  4. a b c d East Rail Line. Highways Department. [dostęp 2014-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-03)]. (ang.).
  5. a b Plan Hongkongu z siecią MTR. streetdirectory.com. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
  6. Projekt "Shatin to Central Link". MTR. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
  7. Bernie Owen, Raynor Shaw: Hong Kong Landscapes: Shaping the Barren Rock. Hong Kong University Press, 2007, s. 188. ISBN 978-962-209-847-3.
  8. Piera Chen, Chung Wah Chow: Lonely Planet Hong Kong. Lonely Planet, 2012. ISBN 978-1-74321-375-9.
  9. Mapa metra w Shenzhen. TravelChinaGuide. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).