Kamasja Leichtlina

Kamasja Leichtlina
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

szparagowate

Podrodzina

agawowe

Rodzaj

kamasja

Gatunek

Kamasja Leichtlina

Nazwa systematyczna
Camassia leichtlinii (Baker) S. Wats.
Proc. Amer. Acad. Arts 20: 376. 1885
Synonimy
  • Chlorogalum leichtlinii Baker (1874)
  • Camassia esculenta Lindley var. leichtlinii (Baker) Baker
  • Quamasia leichtlinii (Baker) Coville
Multimedia w Wikimedia Commons

Kamasja Leichtlina (Camassia leichtlinii) – gatunek byliny należący do rodziny szparagowatych (Asparagaceae s.l.), a w niej do podrodziny agawowych. Pochodzi z Ameryki Północnej[3].

Morfologia

Pokrój
Roślina o wysokości do 120 cm, wyrasta z pojedynczej cebuli o średnicy do 3 cm.
Liście
Szydłowate, do 9, osiągają 60 cm długości przy szerokości 5-25 mm.
Kwiaty
Barwy białej lub niebieskiej, zebrane w grono o wysokości do 120 cm na szczycie sztywnej łodygi. Kwiaty dojrzewają stopniowo od dołu ku górze.

Zastosowanie

  • Roślina ozdobna. Nadaje się do sadzenia w niewielkich grupach na rabaty bylinowe. Szczególnie dobrze prezentuje się w sąsiedztwie niskich bylin lub traw ozdobnych. Raczej nie nadaje się na kwiat cięty, gdyż dość szybko więdnie.
  • Roślina miododajna o wydajności pyłkowej 10,6–12,8 mg/10 kwiatów[4].
  • Cebule wszystkich gatunków kamasji są jadalne. Dawniej były w tym celu zbierane przez Indian[5].

Uprawa

  • Wymagania: w naturalnych warunkach rośnie na łąkach, które wiosną są wilgotne, w lecie natomiast suche. W uprawie wiosną powinna być podlewana, jeśli wilgotność gleby jest zbyt mała. Najlepiej rośnie na żyznej glebie o lekko kwaśnym odczynie. Wymaga stanowiska słonecznego lub półsłonecznego. Nie jest mrozoodporna, na zimę należy okrywać jej stanowisko.
  • Sposób uprawy: cebule sadzi się późnym latem, aby przed zimą zdążyły się dobrze ukorzenić. Najłatwiej rozmnaża się przez cebulki przybyszowe. Można ją też rozmnażać z nasion; osobniki potomne zachowują cechy.

Przypisy

  1. Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20]  (ang.).
  2. Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-12]  (ang.).
  3. Camassia leichtlinii. eFloras.org. [dostęp 2009-03-10]. (ang.).
  4. Beata Żuraw. Pylenie i cechy pyłku dwóch gatunków kamasji (Camassia Lindl.) (Hyacinthaceae). „Acta Agrobotanica”. 59, 1, 2006. 
  5. Tom A. Ranker & Tim Hogan: Camassia. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2010-09-04]. (ang.).

Bibliografia

  • Encyklopedia roślin. [dostęp 2009-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-21)].
  • Forum działkowców. [dostęp 2009-03-03].
  • Poradnik ogrodniczy. [dostęp 2009-03-03].
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
  • EoL: 1086646
  • Flora of North America: 242101516
  • GBIF: 2769069
  • identyfikator iNaturalist: 62218
  • IPNI: 1185087-2
  • ITIS: 42880
  • NCBI: 49707
  • Plant Finder: 282043
  • identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-301844
  • Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:1185087-2
  • identyfikator Tropicos: 18401589
  • USDA PLANTS: CALE5