Zespół dominikański w Żółkwi

Zespół dominikański w Żółkwi
obecnie cerkiew pw. św. Jozafata Kuncewicza Biskupa i Męczennika
Храм святого священномученика Йосафата Кунцевича
46-227-0004, 46-227-0005, 46-227-0006, 46-227-0007, 46-227-0008
Ilustracja
Widok od strony wschodniej
Państwo

 Ukraina

Miejscowość

Żółkiew

Wyznanie

greckokatolickie

Kościół

greckokatolicki

Historia
Data rozpoczęcia budowy

kościół 1653, klasztor 1754

Data zakończenia budowy

kościół 1655, klasztor 1792

Data poświęcenia

1677

Poprzednie wyznanie

katolickie/rzymskokatolicki

Położenie na mapie Żółkwi
Mapa konturowa Żółkwi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zespół dominikański w Żółkwiobecnie cerkiew pw. św. Jozafata Kuncewicza Biskupa i Męczennika”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zespół dominikański w Żółkwiobecnie cerkiew pw. św. Jozafata Kuncewicza Biskupa i Męczennika”
Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Zespół dominikański w Żółkwiobecnie cerkiew pw. św. Jozafata Kuncewicza Biskupa i Męczennika”
Ziemia50°03′21″N 23°58′14″E/50,055833 23,970556
Multimedia w Wikimedia Commons

Zespół dominikański w Żółkwi – kościół i klasztor dominikanów znajdujący się w Żółkwi na Ukrainie Zachodniej.

W 1994 kościół przekazano grekokatolikom i jest użytkowany jako cerkiew greckokatolicka pw. św. Jozafata Kuncewicza Biskupa i Męczennika.

Historia

W 1653 kasztelanowa krakowska Teofila z Daniłowiczów Sobieska ufundowała i uposażyła kościół i klasztor dominikanów w intencji zamordowanego w 1652 przez Kozaków po bitwie pod Batohem syna - Marka Sobieskiego, brata późniejszego króla Jana III Sobieskiego. Miało to być drugie mauzoleum rodzinne oraz sanktuarium maryjne. Główne prace w kościele zakończono w 1655[1], a konsekracja nastąpiła w 1677. Natomiast barokowy klasztor z lat 1754–1792, zwano z racji opiekunów klasztorem królewskim Conventus Regalis. Kościół był niszczony kilkakrotnie przez pożary. Jan III Sobieski ufundował matce Teofili Sobieskiej i bratu Markowi piękne późnobarokowe nagrobki, znacznie zniszczone po 1945, ale zachowane do dzisiaj. Dominikanie jako nieliczni przetrwali kasatę józefińską. W czasach ZSRR zespół pełnił funkcje magazynu i budynków administracyjnych.

  • Od strony zachodniej
    Od strony zachodniej
  • Elewacja frontowa
    Elewacja frontowa
  • Klasztor zewnątrz
    Klasztor zewnątrz

Architektura i wyposażenie

Kościół zbudowany jest na planie krzyża, ma szeroką nawę i boczne kaplice. Na skrzyżowaniu naw umieszczono małą sygnaturkę. Obecny wygląd fasady to efekt przebudowy w 1833. Zespół otoczony jest murami z basztą w płn.-wsch. narożniku.[1] Pochodzący stąd obraz Matki Boskiej Żółkiewskiej, koronowany koronami papieskimi w 1929, znalazł się po 1945 w kościele dominikańskim na Służewie w Warszawie[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b JacekJ. Tokarski JacekJ., Lwów i okolice, Bielsko-Biała: Wyd. Pascal, 2007, s. 299, ISBN 978-83-7304-776-1, OCLC 749499813 .
  2. ↑ MaciejM. Kluczka MaciejM., Matka Boża Żółkiewska: skromny obraz, bogaty w łaski [online], Misyjne.pl, 12 października 2019 [dostęp 2023-08-24]  (pol.).

Bibliografia

  • JacekJ. Tokarski JacekJ., Lwów i okolice, Bielsko-Biała: Wyd. Pascal, 2007, s. 299, ISBN 978-83-7304-776-1, OCLC 749499813 .

Linki zewnętrzne

  • Kościół podominikański p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Żółkwi na filmie z drona, 2018.